Artemisia Vulgaris

Το 2015, το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής απονεμήθηκε για την ανακάλυψη της αρτεμισινίνης, ενός φυτικού μορίου που βρέθηκε στο φυτό Αρτεμισία. Αυτή η ανακάλυψη ανέδειξε τη σημασία της φυτοθεραπείας στην επιστημονική κοινότητα και στάθηκε αφορμή για περαιτέρω έρευνα στο πεδίο των φυσικών προϊόντων. 

Το όνομα του γένους Artemisia προέρχεται από την ελληνική θεά του κυνηγιού.

Η Artemisia vulgaris L. (κοινός μούστος) είναι ένα είδος με μεγάλη σημασία στην ιστορία της ιατρικής και ονομαζόταν «μητέρα των βοτάνων» στο Μεσαίωνα. Είναι κοινό ποώδες φυτό που παρουσιάζει υψηλή μορφολογική και φυτοχημική μεταβλητότητα ανάλογα με την τοποθεσία που εμφανίζεται. Αυτό το είδος είναι πολύ γνωστό σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Το βότανο του - Artemisiae vulgaris herba - χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη λόγω της παρουσίας αιθέριων ελαίων, φλαβονοειδών και σεσκιτερπενοειδών λακτονών και των σχετικών βιολογικών τους δραστηριοτήτων. Η Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία έχει καταχωρίσει αυτό το είδος ως πιθανή ομοιοπαθητική πρώτη ύλη. Επιπλέον, αυτό το είδος έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή κινεζική, ινδουιστική και ευρωπαϊκή ιατρική για τη ρύθμιση της λειτουργίας του γαστρεντερικού συστήματος και τη θεραπεία διαφόρων γυναικολογικών παθήσεων. Ο γενικός στόχος αυτής της ανασκόπησης ήταν η ανάλυση της προόδου των φυτοχημικών και φαρμακολογικών καθώς και επαγγελματικών επιστημονικών μελετών με επίκεντρο το A. vulgaris . Μέχρι στιγμής, πολυάριθμοι συγγραφείς έχουν επιβεβαιώσει τις ευεργετικές ιδιότητες των εκχυλισμάτων βοτάνων A. vulgaris , συμπεριλαμβανομένων των αντιοξειδωτικών, ηπατοπροστατευτικών, αντισπασμολυτικών, αντιλοχιστικών, οιστρογόνων, κυτταροτοξικών, αντιβακτηριακών και αντιμυκητιασικών επιδράσεων. Επιπλέον, αρκετές εργασίες έχουν ανασκοπήσει τη χρήση αυτού του είδους στην παραγωγή καλλυντικών και τον ρόλο του ως πολύτιμου μπαχαρικού στη βιομηχανία τροφίμων. Επιπλέον, έχει αναλυθεί ο βιοτεχνολογικός μικροπολλαπλασιασμός του A. vulgaris .

Παραδοσιακά, έχει χρησιμοποιηθεί ως ένας από τους αρωματικούς και πικρούς παράγοντες της μπίρας από σιρόπι, ενός είδους ροφήματος από σιτηρά που έχουν υποστεί ζύμωση. Στο Βιετνάμ καθώς και στη Γερμανία, το mugwort χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως αρωματικό βότανο.

Στην Κίνα, τα τραγανά κοτσάνια των νεαρών βλαστών του A. vulgaris είναι ένα εποχικό λαχανικό που χρησιμοποιείται συχνά σε stir fries.

Στο Νεπάλ, το φυτό χρησιμοποιείται ως προσφορά στους θεούς, για τον καθαρισμό του περιβάλλοντος (σκουπίζοντας πατώματα ή κρεμώντας μια δέσμη έξω από το σπίτι), ως θυμίαμα, αλλά και ως φαρμακευτικό φυτό.

Τα αποξηραμένα φύλλα συχνά καπνίζονται ή πίνονται ως τσάι για να προωθήσουν τα διαυγή όνειρα . Αυτό το υποτιθέμενο ονειρογενές αποτέλεσμα αναφέρεται ότι οφείλεται στη θουγιόνη που περιέχεται στο φυτό

Το A. vulgaris φιλοξενεί μια ποικιλία φυτοχημικών που ευθύνονται για τις φαρμακολογικές του ιδιότητες. Τα φυτοχημικά ανήκουν σε κατηγορίες που περιλαμβάνουν φλαβονοειδή , αιθέρια έλαια , φαινολικά οξέα , κουμαρίνες , στερόλες , καροτενοειδή , βιταμίνες και σεσκιτερπενικές λακτόνες , μεταξύ πολλών άλλων.  Παραδείγματα φυτοχημικών περιλαμβάνουν τη βουλγαρίνη, την αρτεμισινίνη , τη σκοπολετίνη , το καμφένιο , την καμφορά , το σαβινένιο και ορισμένα παράγωγα της κερκετίνης και της καμπφερόλης

Η σημασία της Artemisia Vulgaris L.  στην Ιστορία της Ιατρικής και οι Πιθανές Σύγχρονες Εφαρμογές της Τεκμηριωμένες από Φυτοχημικές και Φαρμακολογικές Μελέτες

Αντιοξειδωτική δράση

Το 2008, επιστήμονες από το Κάιρο (Αίγυπτος) αξιολόγησαν για πρώτη φορά την αντιοξειδωτική δράση του A. vulgaris . Βρήκαν ότι το υδατικό εκχύλισμα του βοτάνου ήταν ικανό να καθαρίσει τις ρίζες 2,2-διφαινυλ-1-πικρυυλυδραζυλίου (DPPH) σε IC 50 = 11,4 μg/mL και ρίζες νιτρικού οξειδίου (NO) σε IC 50 = 125 mg/mL σε το πρώτο μέρος του πειράματος. Επίσης, υπολόγισαν τις συνολικές φαινόλες, φλαβονοειδή και φλαβονόλες ως 19 ± 0,16 mg/g ισοδύναμα γαλλικού οξέος και 7,96 ± 0,76 και 3,4 ± 0,0 mg/g ισοδύναμα ρουτοζίδης, αντίστοιχα. Στο δεύτερο μέρος του πειράματος, παρατήρησαν σημαντική αύξηση στα επίπεδα ασκορβικού οξέος και γλουταθειόνης και αύξηση της δραστηριότητας της υπεροξειδικής δισμουτάσης στο αίμα των αρουραίων που χορηγήθηκαν με το εκχύλισμα σε δόση 100 mg/kg σωματικού βάρους (BW). Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το A. vulgaris παρουσιάζει αντιοξειδωτική δράση και επομένως μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες

Η Artemisia vulgaris , ένα είδος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ευρωπαϊκής ιατρικής, αναφερόταν στον Μεσαίωνα ως η «μητέρα των βοτάνων» και χρησιμοποιήθηκε μεταξύ άλλων για τη θεραπεία γυναικολογικών και ουρολογικών παθήσεων και παθήσεων του γαστρεντερικού σωλήνα. είδη φαρμακοποιίας σήμερα στην παγκόσμια αλλοπαθητική ιατρική. Ωστόσο, κατέχει σημαντική θέση στην παραδοσιακή ιατρική, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ασιατικές χώρες, κυρίως την Κίνα και την Ινδία.

Επί του παρόντος, το A. vulgaris αποτελεί αντικείμενο πολυάριθμων φυτοχημικών και φαρμακολογικών μελετών. Οι φυτοχημικές μελέτες έχουν αποδείξει την πλούσια σύνθεση των εναέριων μερών αυτού του φυτού, το οποίο αποτελείται από σεσκιτερπενοειδή λακτόνες, φλαβονοειδή και κουμαρίνες και ένα αιθέριο έλαιο από ποιοτικά μεταβλητά συστατικά. Με τη σειρά τους, φαρμακολογικές μελέτες έδωσαν στοιχεία πολύτιμων, προηγουμένως άγνωστων βιολογικών δράσεων των πρώτων υλών του A. vulgaris , συμπεριλαμβανομένων αντιοξειδωτικών, υπολιπαιμικών, ηπατοπροστατευτικών, αντισπασμωδικών, αναλγητικών, αντιυπερτασικών, οιστρογόνων, κυτταροτοξικών, αντιβακτηριακών και αντιμυκητιασικών επιδράσεων. Λόγω της μεγάλης μεταβλητότητας στη χημική του σύσταση, το είδος αυτό υπόκειται και σε βιοτεχνολογική έρευνα, όπου γίνονται προσπάθειες γονότυπου πολλαπλασιασμού φυτών υψηλής παραγωγής με μεθόδους μικροπολλαπλασιασμού. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της έρευνας διεξάγεται από μη ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το είδος είναι ευρέως διαδεδομένο σε έως και τέσσερις ηπείρους —Ευρώπη, Ασία, Βόρεια Αμερική και Νότια Αμερική— και υπάρχει ελαφρώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτό το είδος εκτός Ευρώπης.